وقوع بیماری های ویروسی مهم توت فرنگی در استان های گیلان و مازندران
Publish place: Plant pests and diseases، Vol: 84، Issue: 1
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 163
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAEN-84-1_004
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401
Abstract:
با توجه به اهمیت کشت توت فرنگی در دو استان گیلان و مازندران، در این تحقیق وضعیت بیماری های ویروسی توت فرنگی در این استانها مورد بررسی قرار گرفت. طی سالهای ۱۳۹۲-۱۳۹۱ در مجموع تعداد ۴۲۲ نمونه تصادفی و ۲۲۳ نمونه علائمدار شامل موزاییک، پیسک، لکهحلقوی، زردی، سبزردی، کاهش رشد و بد شکلی برگها از مزارع توتفرنگی مناطق رشت، صومعهسرا و سنگر در استان گیلان و بابلسر، جویبار و بهشهر در استان مازندران جمعآوری شد. آلودگی این نمونهها به ویروس لبه زرد خفیف توتفرنگی (Strawberry mild yellow edge virus-SMYEV)، ویروس پیسک توتفرنگی (Strawberry motlle virus-SMoV)، ویروس چروکیدگی توتفرنگی (Strawberry crinkle virus-SCV)، ویروس لکهحلقوی نهان توتفرنگی (Strawberry latent ring spot virus-SLRSV)، ویروس موزاییک تمشک (Raspberry ringspot virus-RpRSV)، ویروس موزاییک آرابیس (Arabis mosaic virus-ArMV) و ویروس لکهحلقوی گوجهفرنگی (Tomato ringspot virus-ToRSV) با استفاده از آزمون سرولوژیکی الایزا (DAS-ELISA) و آنتیبادیهای اختصاصی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر آلودگی ۳/۳۲ و ۷/۱۳ درصدی به ترتیب نمونههای علائمدار و تصادفی به حداقل یکی از هفت ویروس یاد شده بود. نتایج بررسی واکنش گیاهان محک در برابر جدایههای چهار نپوویروس ArMV، RpRSV، ToRSV و SLRSV بدست آمده در این تحقیق، با اطلاعات توصیف شده در مورد این ویروسها مطابقت داشت. همچنین در ردیابی مولکولی SMoV و SMYEV به روش RT-PCR و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ناحیه ژن پروتئین پوششی این دو ویروس، قطعه دی.ان.ای بطول مورد انتظار ۶۳۰ و ۸۶۰ جفت باز به ترتیب در نمونههای آلوده به SMoV و SMYEV تکثیر گردید. توالی نوکلئوتیدی قطعه دی.ان.ای بدست آمده در مورد دو جدایه ایرانی SMoV بیشترین شباهت (۹۷ درصد) با جدایه ۱۲۷۸ SMoV از کشور هلند (رس شمار AJ۴۹۶۱۴۵) داشته و نیز توالی قطعه دی.ان.ای بدست آمده در مورد سه جدایه ایرانی SMYEV دارای بیشترین مشابهت (۹۹ درصد) با جدایه D/M.۱۱۰ SMYEV (رس شمار AJ۵۷۷۳۵۲) از آلمان بود. این نخستین گزارش از ردیابی ویروسهای فوق از مزارع توتفرنگی ایران می باشد.
Authors
قاسم نصیری نیا
۱- گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
رضا پوررحیم
بخش تحقیقات ویروس های گیاهی، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سید علی الهی نیا
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
احمد روحی بخش
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان
شیرین فرزادفر
بخش تحقیقات ویروس های گیاهی، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران