مقایسه اثر سیستم های تربیت داربستی و خزنده بر شاخص های مورفوفیزیولوژیک و زیست شیمیایی مرتبط با تحمل سرما در دو رقم انگور

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر سیستم های تربیت داربستی و خزنده بر تحمل به سرمای زمستانه دو رقم انگور بیدانه قرمز و بیدانه سفید به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. طی مرحله سازگاری به سرما، کمترین محتوای عنصرهای برگ و بیشترین میزان ریزش برگ، تشکیل پریدرم برگ و لیگنین جوانه مربوط به رقم بیدانه قرمز با سیستم داربستی بود. افزون بر این، بیشترین میزان تحمل به سرمای زمستانه برآورد شده به روش نشت یونی و روش قهوه ای شدن اکسایشی و همچنین بیشترین میزان فنول کل، پرولین و کربوهیدرات محلول در هر دو مرحله دی و اسفندماه مربوط به رقم بیدانه قرمز با سیستم داربستی بود؛ در حالی که کمترین تحمل به سرمای زمستانه، فنول کل، پرولین و کربوهیدرات محلول مربوط به رقم بیدانه سفید تربیت شده در سیستم خزنده بود. همچنین، بیشترین محتوای آب، نشاسته و پراکسید هیدروژن و انباشت مالون دی آلدئید جوانه در دی و اسفندماه مربوط به رقم بیدانه سفید با سیستم خزنده بود. در هر دو مرحله نمونه برداری، محتوای اسید ابسیزیک، ساکاروز، گلوکز، فروکتوز و رافینوز جوانه هر دو رقم با سیستم داربستی بیشتر از سیستم خزنده بود. نتیجه های این پژوهش می تواند برای ترغیب تاکداران در راستای تغییر شیوه پرورش انگور از سنتی به داربستی مورد استفاده قرار گیرد.  

Keywords:

Grape , Freezing tolerance , Periderm formation , Trellised systems , Soluble sugars , انگور , تحمل یخ زدگی , تشکیل پریدرم , روش تربیت , قندهای محلول