بررسی نوع فعالیت بدنی در زمان استراحت بر یادگیری واژگان انگلیسی در شیوه ی یادگیری فاصله دار

یادگیری فاصله دار ،یک نوع روش تدریس شناختی است که در حداقل زمان بیشترین محتوای ممکن را آموزش میدهد. هدف این پژوهش بررسی نوع فعالیت بدنی بر یادگیری واژگان زبان انگلیسی در زمان استراحت یادگیری فاصله دار است.در این مقاله ی پژوهشی تعداد ۱۲ زبان آموز ۱۵ تا ۲۰ سال با میانگین سنی ۱۷/۳ سال به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند و دوبار مورد آزمایش قرار گرفتند هر دو بار ۴۹ واژه از کتاب ۵۰۴ واژه ی ضروری زبان انگلیسی انتخاب شدند و به مدت ۴۰ دقیقه به آنها آموزش داده شد؛که هر دو بار با فاصله های زمانی مشخص و یکسان مورد آزمایش قرار گرفتند .بار اول به صورت فاصله دار شامل سه مرحله الف)درون داد/یوگا ، ب)درون داد/یوگا ،ج) درون داد نهایی انجام شد؛ بار دوم به صورت فاصله دار شامل سه مرحله الف)درون داد/پرتاب دارت ، ب)درون داد/پرتاب دارت،ج) درون داد نهایی انجام شد. آزمون یادداری یک هفته پس از تدریس از ۴۹ واژه و معنای آنها از آزمودنی ها گرفته شد وداده ها یاد داشت شدند و توسط نرم افزارSPSS ( ویرایش شانزدهم) بررسی و آنالیز شدند که به دلیل غیر طبیعی بودن توسط روش ویل کاگسون با میزان اثر پذیری p≥۰/۰۵ بررسی شد و p=۰/۰۰۳) ) به دست آمد که بیانگر اثر پذیری بیشتر پرتاب دارت در مرحله استراحت دراین شیوه آموزشی هست.

Keywords:

یادگیری فاصله دار , یوگا , واژگان انگلیسی , پرتاب دارت