اثر یک دوره تمرینات کراس فیت بر سطح سرمی فتوئین B و پروفایل لیپیدی در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه و هدف: اهداف سودمند تمرینات کراس فیت دوره کوتاه زمان اجرای آن است، که باعث دستاوردهای سلامتی بیشتری نسبت به تمرینات سنتی برای بیماران دیابت نوع ۲ می شود. هدف تحقیق حاضر تعیین  اثر یک دوره تمرینات کراس فیت بر سطح سرمی فتوئین B و پروفایل لیپیدی در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ بود. مواد و روش ها: در تحقیق نیمه تجربی حاضر ۳۰ زن مبتلا به دیابت نوع ۲ به طور تصادفی به دو گروه کراس فیت (سن: ۳.۹۳±۴۰.۷۵ سال؛ شاخص توده بدن: ۲.۳۱±۲۹.۴۹ کیلوگرم بر مترمربع؛ قندخون ناشتا ۶.۲۰±۱۶۸.۶۷ میلی گرم بر دسی­ لیتر) و کنترل (سن: ۳.۱۱±۴۱.۵۵ سال؛ شاخص توده بدن: ۲.۴۵±۳۰.۵۵ کیلوگرم بر مترمربع؛ قندخون ناشتا ۶.۲۵±۱۶۴.۴۶ میلی گرم بر دسی لیتر) تقسیم شدند. تمرینات کراس فیت (شدت تمرین در ۴ هفته اول با ۷۵-۷۰ درصد ضربان قلب ذخیره و از هفته ۸-۵ با ۸۰-۷۵ درصد ضربان قلب ذخیره) به صورت یک روز در میان (سه جلسه در هفته، هر جلسه تمرین شامل ۶-۳ ایستگاه تمرینی کراس فیت بود. حرکات مورد استفاده در این ایستگاه ها از حرکات چند مفصلی و فول­ بادی بودند) و به مدت هشت هفته انجام شد. نمونه گیری خون به صورت ناشتا و ۴۸ ساعت قبل و پس از مداخله تمرین اندازه گیری شد. شدت تمرینات به وسیله ضربان قلب کنترل شد. مقایسه درون­ گروهی از آزمون تی­ وابسته و مقایسه بین­ گروهی از آزمون تحلیل کوواریانس، با سطح معنی داری ۰.۰۵≥P با استفاده از نرم­ افزار SPSS انجام شد. یافته ها: پس از هشت هفته تمرین کراس فیت کاهش معنی داری در سطح فتوئین B سرمی (۰.۰۳۶=P)، کلسترول تام (۰.۰۰۱>P)، لیپوپروتئین کم­ چگال (۰.۰۰۱>P) و افزایش معنی داری در لیپوپروتئین پرچگال (۰.۰۰۱>P) گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که کاهش فتوئین B به عنوان یک بیومارکر مرتبط با دیس لیپیدمی در ارتباط با بهبود پروفایل لیپیدی ناشی از سازگاری به تمرینات کراس فیت می باشد.

Keywords:

Keywords: Type ۲ Diabetes , Cross Fit training , Lipid Profile , Fetuin B , تمرین کراس فیت , فتوئین B , پروفایل لیپیدی , زنان دیابتی نوع ۲