تحلیل آسیب پذیری و ارزیابی ریسک حریق پس از زلزله تصرفات مختلف شهری با ترکیب روشهایFAHP، SAW و FRAME(مطالعه موردی: منطقه ۴ شهری تهران)

مخاطرات مرکب به عنوان تهدیدات جدی برای زندگی انسان محسوب می شوند و می توانند آسیب های جدی را ایجاد نمایند. ارزیابی آسیب های موردانتظار توسط مخاطرات مرکب از ملزومات ارزیابی ریسک می باشد. یکی از این مخاطرات مرکب حریق پس از زلزله می باشد. حریق یکی از حوادثی است که پیامدهای جانی، مالی و زیست محیطی ناگواری را برای جوامع به دنبال دارد و همه ساله در جوامع مختلف افراد بیشماری قربانی این حادثه میشوند. ارزیابی ریسک این مخاطرات امکان شناسایی پهنه های در معرض ریسک و همچنین مطالعات تکمیلی و با جزئیات بیشتر را در این خصوص فراهم می آورد.بدین منظور در این پژوهش با هدف کاهش ریسک حریق پس از زلزله منطقه ۴ تهران، ابتدا به سنجش آسیب پذیری زلزله در نواحی ۹ گانه این منطقه پرداخته می شود. در این راستا ۱۳ معیار آسیب پذیری زلزله شناسایی و براساس نظرات خبرگان زلزله، اهمیت آنها مشخص گردید. در مرحله بعد جهت بررسی ریسک حریق ۲۵ معیار از روش FRAME شناسایی شد و درجه اهمیت ریسک ها با نظر کارشناسان آتش نشانی بدست آمد. سنجش ریسک حریق نیز براساس اسناد سازمان آتش نشانی و نظرات کارشناسان برای کاربری های مختلف در نواحی متفاوت انجام شد. در این راستا از ترکیبی از روشهای تحلیلی سلسله مراتبی فازی (FAHP) و روش میانگین ساده وزنی (SAW) جهت تحلیل اطلاعات استفاده شده است.

Keywords:

آسیب پذیری زلزله , ارزیابی ریسک حریق , تحلیل سلسله مراتبی فازی , روش میانگین ساده وزنی , مهندسی ارزیابی ریسک حریق.