تحلیل مقوله زیبایی در اندیشه عطار با رویکرد به آراء فلوطین

از زمان بی آغاز انسان هرگز ­نتوانست از چمبره صفت قدیسه زیبایی بی اعتنا بگذرد. به همین دلیل مقوله زیبایی همواره مورد عنایت فلاسفه و نظریه­پردازان عرصه هنر و ادبیات بوده­است. بدین جهت مقاله حاضر با استناد به مطالعات توصیفی و کتابخانه­ای برآن است تا به واکاوی واژگان هم­سنگ زیبایی در اشعار عطار بپردازد و آنگاه با مکتب زیباشناسی فلوطین مقایسه نماید و مفارقت­ها و مقارنت­های دیدگاهشان را واکاوی­نماید. بر اساس تتبعات انجام­شده تصادمات افکار فلوطین و عطار برآن است که زیبایی امری مدرج است چه در عالم محسوسات و چه در عالم مغیبات و ماهی جان انسان­ها در سه بحر متفاوت زیبایی را درک می­­کند؛ دریای حس، دریای عقل و دریای روح. نکته قابل­تامل در بیان افتراق افکار آن دو، این است که عطار حزن و اندوه را بستری برای رسیدن به زیبایی جانان می داند اما فلوطین درک شادی های جمال الهی را زمینه ساز بهجت روح می بیند. علاوه براین  عطار که با مفهوم زیبایی از دیدگاه فلوطین مرافق است صبغه دینی و عرفانی را چاشنی درک زیبایی کرده است.

Keywords:

زیبایی , فلوطین , عطار , حس , عقل و شهود