ارزیابی اثرات ضد دردی عصاره Eremostachys laevigata

Eremostachys spp. به عنوان یک داروی گیاهی رایج در طب سنتی ایران با کاربردهای پزشکی ضد درد در نظر گرفته شده است. برای بررسی اثرات ضد دردی گیاه سنبل بیابانی رفیع ، عصاره های متانولی، آب مقطری، کلروفرمی، عصاره ان- هگزانی و استونی ریشه استخراج شده و ۳۰ دقیقه قبل از درد ناشی از فرمالین، تزریق اسید استیک و روش صفحه داغ، در غلظت ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم به موش تزریق شد. کنترل های مثبت و منفی به ترتیب مورفین و نرمال سالین بودند. غلظت ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ریشه گیاه می تواند به اندازه مورفین در تسکین درد ناشی از فرمالین موثر باشد. در آزمایش صفحه داغ و فرمالین، عصاره گیاهی ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم می تواند درد را به اندازه مورفین تسکین دهد، اما در آزمایش اسید استیک تاثیر چندانی ندارد و این نشان می دهد که ممکن است از طریق سیستم عصبی مرکزی نسبت به سیستم محیطی عمل کند. میزان فنولیک با استفاده از روش فولین سیوکالتیو تعیین شد. کل فلاونوئیدها با روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شدند. مقدار کل فنولیک ۸۷/۶ میلی گرم بر گرم وزن خشک بود که براساس استاندارد اسید گالیک (GAE) و فلاونوئید ۱۹/۰ میلی گرم بر گرم وزن خشک براساس استاندارد روتین (RE) بیان شده بود. دو گلیکوزید ایریدوئیدی ضد درد، فلوئوزید I و سزاموزید با کمک HPLC مقدماتی فاز معکوس از ریشه این گیاه جدا گردیدند. بنابراین، عصاره متانولی ریشه E. laevigata می تواند کاندید مناسبی برای در نظر گرفتن بعنوان یک مسکن باشد.

Keywords:

چله داغی , سوکسله , تسکین دهنده درد , موش آزمایشگاهی