خوانشی«درون متنی» از ابر اطلس اثر دیوید میچل

مقاله حاضر بر آن است که اصطلاح نوآورانه «درون متنیت» را معرفی و ویژگی های شاخص آن را در رمان ابر اطلس اثر دیوید میچل بررسی کند. واژه روایت شناختی درون متنیت از اصول حاکم بر وحدت ارگانیک و چارچوب های نظری مرتبط با بینامتنیت تاثیر گرفته است. پرسش های اصلی این پژوهش عبارت اند از: درون متنیت چیست و مولفه های منحصر به فرد آن چه هستند؟ چه عناصر ساختاری و معنایی سبب می شوند که جنبه های شاخص درون متنیت در بافت روایی رمان ابر اطلس مصداق داشته باشند؟ این عناصر چه نقشی را ایفا می کنند؟ مفاهیمی مانند روایت های ارگانیک، خودارجاعی، خودتلمیحی، فراخوانی و پژواک درونی، هم حضوری درون روایتی، همسان سازی و قرینه سازی نقشی کلیدی در مباحث ارائه شده در جستار حاضر دارند. این مقاله نشان می دهد که رویدادها و شخصیت ها مدام در روایت های شش گانه رمان تکرار می شوند و شبکه ای از اشارات و ارجاعات درونی را به وجود می آورند، به گونه ای که هر روایت بازتابی از روایتی دیگر در خود رمان می شود. از سوی دیگر، همان گونه سازی و بازآیی مستمر نقش مایه هایی چون تناسخ، سلطه طلبی، حقیقت جویی، مرگ و نمادها و مضامین مرتبط با آن ها در تمامی روایت ها، درون متنیتی از معناهایی خودارجاع را پدید می آورند که در هر گفتگوی درون روایتی جدید، ضمن تحکیم همبستگی های درونی، عمیق تر و گسترده تر می شوند.

Keywords:

درون متنیت , گفتگوی درون متنی , خودارجاعی , خود تلمیحی , ابر اطلس