تاثیر تراکم کاشت در افزایش قدرت رقابتی ارقام نخود (.Cicer arietinum L) در مقابل علف های هرز
Publish place: Agricultural Crop Management، Vol: 24، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 83
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCI-24-3_009
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1401
Abstract:
استفاده از تراکم و ارقامی که قدرت رقابتپذیری بالایی دارند از راههای موثر در کنترل علفهای هرز در سیستم مدیریت تلفیقی است. به منظور بررسی امکان افزایش قدرت رقابتی برخی از ارقام نخود دیم در مقابل علفهای هرز با استفاده از تراکم کشت آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، ایستگاه گریزه سنندج در سال زراعی ۹۹-۱۳۹۸ اجرا شد. فاکتور اول تراکم نخود در سه سطح ۳۰، ۳۶ و ۴۲ بوته در مترمربع به عنوان کرت اصلی، ارقام نخود در هفت سطح شامل آزاد، جم، محلی، هاشم، ILC۴۸۲، پیروز و کاکا و عملیات مدیریتی در دو سطح وجین کامل در تمام فصل رشد و عدم وجین به عنوان فاکتورهای فرعی بودند. براساس نتایج به دست آمده وجین علف هرز باعث افزایش تعداد غلاف در بوته به میزان ۶۳/۳۵ درصد شد. در عملکرد و اجزای عملکرد نخود بین ارقام موردبررسی تفاوت معنیدار وجود داشت. ارقام ILC۴۸۲ و کاکا به ترتیب از بیش ترین و کم ترین تعداد شاخه اصلی به میزان ۸۲/۳ و ۵۸/۲ برخوردار بودند. بیش ترین تعداد شاخه فرعی در تراکم ۳۰ بوته در مترمربع به دست آمد. بیش ترین تعداد غلاف در بوته به میزان ۱۲/۱۴ و ۴۱/۱۳ در ارقام پیروز و جم و کم ترین تعداد غلاف در بوته به مقدار ۹۸/۷ در رقم هاشم مشاهده شد. حداکثر عملکرد دانه، شاخص تحمل رقابت و کم ترین تراکم علف هرز را رقم جم دارا بود. در همه ارقام موردبررسی با افزایش تراکم بوته تعداد دانه در مترمربع، عملکرد دانه و شاخص تحمل رقابت افزایش نشان داد و بیش ترین مقدار آنها در تراکم ۴۲ بوته در مترمربع به دست آمد.
Keywords:
Authors
فاطمه قاسمی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
وریا ویسانی
استادیار، دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مرجان دیانت
استادیار، دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محمود مرادی
استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی، سنندج، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :