بررسی تطبیقی اسباب زوال حق انتفاع، در حقوق ایران و لبنان

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 76

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOU-5-7_071

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1401

Abstract:

حق انتفاع یکی از مباحث مهم حقوقی محسوب می شود که مقنن ایران از مواد ۴۰ الی ۵۴ قانون مدنی به بررسی حق انتفاع و انواع آن پرداخته است.برابر ماده ۴۰ قانون مدنی ایران حق انتفاع عبارت از حقی است که به موجب آن ، شخص می تواند از مالی که عین آن ملک دیگری است یا مالک خاص ندارد، استفاده کند وماده ۵۱ قانون مذکور مقرر می دارد: حق انتفاع در موارد ذیل زائل می گردد:۱-در صورت انقضای مدت.۲-در صورت تلف شدن مالی که موضوع انتفاع است.و قانونگذار لبنان به مسئله حق انتفاع به عنوان یک حق عینی عقاری در مواد ۳۲تا ۵۵ فصل پنجم از باب دوم از قانون مالکیت عقاری پرداخته است.و ماده ۳۲ قانون فوق مقرر می دارد:انتفاع عبارت است از یک حق عینی از طریق استعمال شیئی مختص به غیر و تمتع از آن. و قانونگذار لبنان از ماد ۵۰ الی ۵۴ قانون مرقوم به بحث سقوط حق انتفاع پرداخته است در میان اسبابی که سبب زوال حق انتفاع می شود برخی اسباب مشترکی هستند که موجب زوال حق انتفاع با سایر حقوق عینی می باشند مانند تلف مال موضوع حق و گروهی دیگر اسبابی هستند که با حق ارتفاق اشتراک دارند، که در این تحقیق به بررسی اسباب زوال حق انتفاع در حقوق ایران و لبنان می پردازیم.

Authors

محمد صالح صحرائی

گروه حقوق،واحد مراغه،دانشگاه آزاد اسلامی،مراغه،ایران.

اکبر بشیری

استاد یار، گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد مراغه،مراغه،ایران