مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی و تن آرامی به شیوه گروهی بر علائم افسردگی پرستاران

مقدمه: این تحقیق به منظور هم سنجی اثربخشی آموزش مهارت زندگی و تن آرامی گروهی بر علایم افسردگی پرستاران امام خمینی شهراراک صورت گرفت. روش کار: جامعه آماری پژوهش تمامی پرستاران بیمارستان امام خمینی شهر اراک بودند که ۴۵ نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی ۱، گروه آزمایشی ۲ و کنترل قرار داده شدند؛ تعداد افراد نمونه ۴۵ نفر بود که هر کدام از گروه ها ۱۵ نفر را شامل می شد. گروه آزمایشی ۱ تحت آموزش مهارتهای زندگی طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای دو بار در هفته و گروه آزمایشی ۲ تحت آموزش تن آرامی طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای دو بار در هفته قرار گرفتند. پرسشنامه افسردگی بک (۱۹۹۶) ابزار مورد استفاده در این پژوهش بودند. از آمار استنباطی که داده ها به دلیل داشتن پیش آزمون، از آزمون کواریانس تک عاملی و کواریانس چندمتغیره استفاده شد. سپس برای مقایسه دو به دو میانگین ها با هم، از آزمون تعقیبی بن فرونی استفاه شد. نتایج: هر دو رویکرد مهارتهای زندگی و تن آرامی گروهی بر علائم افسردگی پرستاران بیمارستان امام خمینی شهر اراک تاثیر معنی داری دارند. مقایسه دو رویکرد نشان داد، رویکرد مهارتهای زندگی نسبت به تن آرامی گروهی بر علائم افسردگی است. همچنین بین میانگین نمرات پس آزمون و نمرات میانگین آزمون پیگیری به لحاظ آماری تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشان از پایداری نتایج متاثر از مداخله های درمانی بر اثر گذشت زمان دارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد هر دو رویکرد بر متغیرهای تحقیق اثرگذار هستند.

Keywords:

آموزش مهارت زندگی , آموزش تن آرامی گروهی , علائم افسردگی