تاثیرات کوید- ۱۹ بر تجارت بین الملل و نگاهی بر وضعیت ایران

بحران ناشی از پاندمی کوید- ۱۹، منجر به بروز پارهای تحولات جزئی و کلی در حوزه های مختلف تجارت بین الملل از جمله تولید، توزیع، وارادت و صادرات کشورها از جمله ایران شده است بنحویکه حتی همکاری های منطقه ای و جهانیرا در مواجهه با این پاندومی با چالش های جدی روبرو کرده است. دولتها بنا بر شرایط اقتصادی خود اقداماتی را باتوجه به آثار کوتاه مدت و بلندمدت کوید- ۱۹ بر تجارت بین الملل، اتخاذ نموده اند که میتوان آنها را در دو دسته: -اقدامات تجاری درونگرا و منفعلانه و اقدامات کارآمد و موثر تقسیم بندی نمود. برخی کشورهای توسعه یافته با اقداماتیک جانبه و انفعالی، تلاش دارند تا با انتقال بخش هایی از تولید به داخل کشور، تولید ملی خود را از هر نوع وابستگیرها سازند و از تامین کالاهای ضروری حتی در صورت بروز اختلال در زنجیره بین المللی تولید و توزیع اجتناب حاصلنمایند. این رهیافت در بلندمدت، از منظر کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته، زیانبار ارزیابی می شود. بهدلیل وابستگی صنایع و آسیبپذیری اقتصاد در این کشورها باعث افزایش قیمت، اختلال در زنجیره تامین و کاهشظرفیت تولید؛ حتی در مورد کالاهای ضروری مانند: مواد غذایی و اقلام داروئی شد که در نتیجه حیات و سلامتمیلیون ها انسان در معرض تهدید قرار گرفت. اما در مقابل، برخی کشورها بر مبنای ظرفیت های تجارت بین الملل و ازطریق همکاری های منطقه ای و بین المللی، با هدف حفظ منافع مشترک جهانی موجب تقویت و مقاوم سازی زنجیره-های تامین و تولید شدند. بنابراین در این نوشتار تلاش شده تا با اشاره به اقدامات سازنده دولت ها به عنوان الگوییمناسب برای کاهش هرچه بیشتر پیامدهای منفی پاندمی کوید-۱۹ در تجارت بین الملل از آسیب آن کاسته شود.

Keywords:

تجارت بین الملل , معاهدات تجاری , پاندمی کوید- ۱۹ , کشورهای توسعه یافته , کشورهای کمتر توسعه یافته