تکنیک های برای کنترل کیفیت چسب پذیری پوشش های آندایز بعد از حرارتی دهی

یکی از متداول ترین روش ها برای افزایش چسب پذیری سطوح آلومینیمی استفاده از پوششهای آندایز می-باشد. اما چنانچه به دلیل شرایط خاص محصولات تولیدی مجبور به حرارت دهی قبل از چسب زنی باشیم به دلیل هیدراته شدن پوشش آندایز، ترک خوردن و تغییر مورفولوژی، قابلیت چسب پذیری به شدت افت می کند. در این مقاله با استفاده از ترفندهایی مانند عدم سیل کردن آندایز، اعمال پرایمر قبل از حرارت دهی پوشش، اعمال سندبلاست قبل و بعد از پوشش آندایز و استفاده از پوشش جایگزین FPL رفتار چسب پذیری پوشش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داد در تمامی موارد عدم سیل کردن پوشش آندایز و همچنین پرایمر زنی پوشش قبل از حرارت دهی در افزایش چسب پذیری موثر خواهد بود. اعمال سندبلاست بعد از پوشش دهی تاثیر قابل توجهی بر چسب پذیری نداشت. سندبلاست قبل از آندایز با تغییر مورفولوژی و نوع زبری ها چسب پذیری را تا حد قابل قبولی ارتقاء می دهد. همچنین اعمال پوشش FPL می تواند یک گزینه مناسب برای جایگزینی آندایز باشد. این پوشش ها حساسیت کمتری نسبت به حرارت دهی و انبار داری از خود نشان دادند.

Keywords:

آندایز , چسب پذیری , سندبلاست , پرایمر , FPL