بررسی اثرات هورمونی اسید جیبرلیک بر برخی صفات مورفولوژیکزعفران زراعی (Crocus sativus L.)

به منظور بررسی اثر ترکیبات تنظیم کننده رشد بر عملکرد کمی و کیفی گیاه زعفران، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفیدر ۳ تکرار پایه ریزی گردید. تیمار ترکیبات تنظیم کننده رشد شامل، تیمار غوطهوری پیازهای با میانگین وزنی بین ۸ تا ۱۰گرم، قبل از کشت در محلول های آماده شده از ترکیبات اسید جیبرلیک در ۳ سطح ۰ ، ۲۰۰ و ۴۰۰ ppm بود. پس از تیمارترکیبات تنظیم کننده، پیازها در کرت های ۱ × ۱ متر و در فواصل ۱۵ سانتی متر روی ردیف و ۲۰ سانتی متر بین ردیف کشتگردیدند. در ادامه پس از تکمیل دوره رشدی در پایان خرداد ماه، یک سوم از پیازهای کشت شده در هر کرت برداشت وصفاتی شامل، تعداد و وزن کل پیازهای تولیدی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس تنوع معنی داری در سطح ۱% را در اکثر صفات نشان داد. در مقایسه میانگین اثر متقابل وزن پیاز و هورمون جیبرلین (مصرف ۲۰۰ ppm جیبیرلیکاسید در پیازهایی با وزن ۸ گرم) با بیشترین میانگین طول کلاله و بعد از آن اثراتی از جمله (مصرف ۴۰۰ ppm جیبرلیکاسید در پیازهای ۸ گرمی) قابل توجه بودند. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق به نظر می رسد تیمار اسیدجیبرلیک در غلظت های بالاتر از ۲۰۰ پی پی ام می تواند عملکرد در مزارع زعفران را افزایش دهد که این موضوع به طور مستقیمدر افزایش بهره وری در مزارع زعفران نقش مهمی را ایفا می نماید

Keywords:

زعفران , ترکیبات تنظیم کننده رشد , اسید جیبرلیک