جایگاه سرگرمی آموزی در آموزش

هدف از این پژوهش شناسایی سرگرمی آموزی و لزوم بهره گرفتن از آن برای تقویت هوشهای چندگانه گاردنر است . در این مقاله استدلال شده است که شیوه های سنتی تدریس متناسب با زندگی گذشته بوده و تنها بر روی چند استعداد/هوش تمرکز داشته اند و با تکیه بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر، شکوفایی و شناسایی دیگر انواع هوش در این روشها مورد غفلت قرارگرفته است . با این وجود با تغییراتی که سالهای اخیر در شیوه های آموزشی روی داده است ، در بسیاری از کلاسها با اصل قراردادن تفاوتهای فردی، توجه به هوشهای چندگانه از اولویت های آموزشی است . ولیکن هنوز معلمان توانمندی کامل در شناخت جایگاه برخی روشها مانند سرگرمی آموزی را کسب نکرده اند. لذا این پژوهش بر آن است تا با بهره گرفتن از روش تحلیل محتوا به معرفی سرگرمی آموزی در شناخت مولفه های هوش های چندگانه گاردنر به تسهیل گران، معلمان و مربیان در گزینش بهتر این شیوهها در جهت دست یابی به یادگیری اثربخش و متناسب با تفاوتهای فردی دانش آموزان، یاری رساند.

Keywords:

شیوه های نوین آموزشی , تفاوتهای فردی , هوشهای چندگانه , سرگرمی آموزی