ساخت و اعتباریابی مقیاس فرسودگی والدینی در دوران قرنطینه کرونایی

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتبار یابی مقیاس فرسودگی والدینی در دوران قرنطینه کرونایی (PBACQ) انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع اعتبار یابی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه والدین ساکن شهر بندرعباس درسال ۱۴۰۰ بودند که ۳۰۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس با توجه به شرایط خاص فعلی و بسته بودن مدارس و عدم دسترسی به کودکان در مدارس و از بین والدینی که در گروه های اجتماعی در فضای مجازی هستند و حاضر به همکاری با این طرح پژوهشی هستند انتخاب شدند. داده ها به روش آنلاین جمع آوری شدند. ابزارهای به کار گرفته شده مقیاس فرسودگی والدینی در دوران قرنطینه کرونایی(PBACQ) و آزمون عواطف مثبت و منفی (PANAS) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل عامل اکتشافی، تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده ها نیز توسط نرم افزار ۲۳ SPSS-تحلیل شد.نتایج تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی نشان داد که مقیاس فرسودگی والدینی در دوران قرنطینه کرونایی با ۲۴ گویه است و ضریب آلفای کرونباخ آن ۰/۹۹ بود. نتایج بررسی روایی نشان داد که بین مقیاس فرسودگی والدینی در دوران قرنطینه کرونایی و آزمون عواطف مثبت و منفی همبستگی معناداری وجود دارد.با توجه به یافته های این پژوهش، مقیاس فرسودگی والدینی در دوران قرنطینه کرونایی دارای ویژگی های روان سنجی مناسبی است و می توان از آن به عنوان ابزاری مناسب در جهت بررسی فرسودگی والدین در دوران قرنطینه کرونا استفاده کرد. این ابزار از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است.

Keywords:

فرسودگی والدینی , قرنطینه خانگی کرونا , کووید-۱۹ , مقیاس