پیش بینی سلامت روان بر اساس اضطراب کرونا و سبک های مقابله با استرس مادران دارای کودک اوتیسم

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی سلامت روان بر اساس اضطراب کرونا و سبک های مقابله با استرس مادران دارای کودک اوتیسم در استان گلستان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای کودک اوتیسم استان گلستان در سال ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس و طبق جدول مورگان ۱۵۰ نفر از مادران دارای کودک اوتیسم به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب کرونا علی پور و همکاران (۱۳۹۸)، پرسشنامه سبک های مقابله با استرس لازاروس و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ بود. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بین اضطراب کرونا و سبک مقابله هیجان مدار با سلامت روان مادران دارای کودک اوتیسم رابطه مثبت ولی سبک مقابله مسئله مدار با سلامت روان رابطه منفی وجود دارد (۰/۰۱>P). همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که ۰/۲۲، ۰/۱۳ و ۰/۲۵- به ترتیب از سلامت روان مادران دارای کودک اوتیسم از طریق اضطراب کرونا، سبک مقابله ای هیجان مدار و سبک مقابله ای مسئله مدار پیش بینی می شود (۰/۰۱>P). با توجه به یافته ها به نظر می رسد، با استفاده از کاهش اضطراب کرونا و سبک مقابله ای هیجان مدار و افزایش استفاده از سبک مقابله مسئله مدار در مادران دارای کودک اوتیسم بتوان به بهودی سطح سلامت روان آن ها کمک نمود.

Keywords:

سلامت روان , اضطراب کرونا , سبک های مقابله با استرس , مادران , اوتیسم