بررسی رابطه بین معنای تحصیل، امید به زندگی و متغیر میانجی بر افکار خودکشی گرای نوجوانان (شهرستان البرز)

چکیدهمقدمه: خودکشی یکی از مسائل جدی و روانی و اجتماعی است امروزه پدیده خودکشی در افراد به ویژه در نوجوانان یک مشکل مهم بهداشت جهانی میگردد و هدف مطالعه حاضر تعیین ارتباط مسئولیت پذیری، امید به زندگی و معنای تحصیل با افکار خودکشی با بررسی نقش میانجی تاب آوری می باشد. روش کار: این پژوهش از نظر روش گردآوری دادهها «توصیفی» از نوع «همبستگی» می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان شهرستان البرز که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در حال تحصیل هستند با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. و برای اندازه گیری متغیرها تاب آوری از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون، مسئولیت پذیری کالیفرنیا، امید به زندگی اسنایدر، معنای تحصیل هندرسون – کنیگ و افکار خودکشی بک استفاده شده است. یافتههانتایج بدست آمده در تحقیق نشان داد که بین مسئولیت پذیری و معنای تحصیل با تاب آوری بعنوان متغیر واسطه ای رابطه معناداری وجود دارد (p<۰. ۰۵) و همچنین بین تاب آوری و افکار خودگشی رابطه رابطه معنادار وجود دارد (p<۰. ۰۵) و در بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری و با افکار خودکشی رابطه معنادار و منفی است (p<۰. ۰۵) وبین معنای تحصیل و افکار خودکشی رابطه معنادار و مثبت وجود دارد (p<۰. ۰۵) و بین امید به زندگی با افکار خودکشی رابطه معنادر وجود ندارد (p>۰. ۰۵). نتایج آزمون سوبل هم بیانگر آن بود که تاب آوری بعنوان متغیر واسطه ای بین متغیر مسئولیت پذیری و معنای تحصیل با افکار خودکشی اثر گذار میباشد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ با توجه نتایج تحقیق میتوان نتیجه گرفت که متغیرهای مسئولیت پذیری، معنای تحصیل با افکار خودکشی رابطه وجود دارد. و متغیر تاب آوری بر روی این رابطه تاثیر گذار است. ولی رابطه ای بین امید به زندگی با افکار خودکشی وجود نداشت. و همچنین بین متغیرهای مسئولیت پذیری، معنای تحصیل و امید به زندگی با متغیر واسطه ای تاب آوری رابطه معنادار مثبتی وجود دارد.

Keywords:

معنای تحصیل , مسئولیت پذیری , امید به زندگی , تاب آوری , افکار خودکشی