بررسی تاثیر آموزش گروهی روانشناسی مثبت نگر بربهبود نگرشهای شغلی در کارکنان وظیفه نزاجای شمال شرق کشور

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی روانشناسی مثبتنگر بر بهبود نگرشهای شغلی در کارکنان وظیفه نزاجای شمال شرق کشور بود. جامعه آماری این پژوهش کارکنان وظیفه یگانهای نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی(نزاجا) درشمال شرق کشور که تقریبا ۱۴ یگان نظامی میباشد که پس از مراجعه به پادگان لشکر۷۷ مشهد که خدمت سربازی در سال ۹۴ و۹۵ انجام میدهند، گزینش و انتخاب شدند. ابتدا در نمونه موردنظر که شامل۳۰ نفر از سربازان وظیفه که در پادگان لشکر۷۷ شهرستان مشهد درحال انجام وظیفه بودند در پاییز سال۱۳۹۵ که ملاکهای قبول در پژوهش را دارا بودند، به روش نمونهگیری در دسترس، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. برای محاسبه حجم نمونه براساس فرمول کوکران، از آنجا که حجم گروه، در پژوهشهای دارای مداخله بین ۷تا۱۵ نفر باید باشد، در این پژوهش ۱۵ نفر برای هر گروه در نظر گرفته شد. این۳۰ نفر به طور کاملا تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، آموزش گروهی مثبتنگر را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند. همچنین برای تجزیه‫وتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم‫افزار استفاده شد. ‬‬نتایج پژوهش نشان داد که سربازان وظیفهای که در جلسات آموزش گروهی مثبتنگر شرکت کردند، به طور معناداری در نمرات نگرشهای شغلی کاهش داشته، به عبارت دیگر آموزش روانشناسی مثبتنگر باعث بهبود نگرشهای شغلی در کارکنان وظیفه نزاجای شمال شرق کشور میشود.

Keywords:

روانشناسی , نگرش , بهبهود , نزاجا