مسئله شناسی ترکیبی کاهش مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰

هدف اصلی مقاله حاضر بررسی مسئله کاهش میزان مشارکت مردمی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و آینده رفتار انتخاباتی مردم ایران و ارائه راهکارهایی برای افزایش مشارکت انتخاباتی بر مبنای مدل ترکیبی مسئله شناسی سیاسی اجتماعی لوزیک است سوال اصلی نیز عبارت است از اینکه «علل کاهش میزان مشارکت مردم ایران در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ به نسبت ادوار گذشته چیست و آینده رفتار انتخاباتی شهروندان ایرانی چگونه خواهد بود؟» نتایج حاصل از تحقیق که با روشی توصیفی تحلیلی بدست آمده است نشان می دهد کاهش مشارکت در انتخابات ۱۴۰۰ با توجه به ۶ مولفه لوزیک؛ «نیاز»، «نارضایتی» و «محرومیت»، «مشکل زا بودن»، «شایع بودن» و «قابل تغییر بودن» قابل بررسی است؛ و مردم از تورم، شکاف طبقاتی، بیکاری و افزایش مشکلات اقتصادی- معیشتی به شکل معناداری ناراضی بودند، مجموعه این عوامل هم به ناامیدی شهروندان از بهبود وضع موجود دامن زد و هم اثربخشی انتخابات ریاست جمهوری و چرخش نخبگان در رفع مشکلات را در نگاه آن ها کاهش داد و انتظار می رود مسئله کاهش مشارکت در انتخابات با راهکارهایی که در مقاله به آن اشاره می شود حل و فصل گردد.

Keywords:

مسئله شناسی , کاهش مشارکت , رفتار انتخاباتی , ایران , مدل لوزیک.