پیش بینی میزان امید به تحصیل بر اساس خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان

تحصیل از مهمترین دغدغه های هر نظام آموزشی در تمامی جوامع میباشد. موفقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هر جامعه، نشان دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدف یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است. یکی از این عوامل تاثیرگذار بر موفقیت تحصیلی، امید تحصیلی است که خود متاثر از عواملی همچون باورهای خودکارآمدی تحصیلی می باشد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های (پرسشنامه باورهای خودکارآمدی تحصیلی (ASEBQ) و پرسشنامه امید به تحصیل) بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم به تعداد ۱۳۵۰ نفر در سطح شهر خرم آباد بوده. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۳۰۰ نفر از دانش آموزان پسر و دختر پایه اول دبیرستانی شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۹۶-۹۷ که به صورت تصادفی چندمرحله ای بوده تعیین گردید. نتایج نشان داد بین باورهای خودکارآمدی تحصیلی و امید به تحصیل رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. متغیر متغیر باورهای خودکارآمدی ۳۱% از واریانس امید به تحصیل در دانش آموزان را دارد. با توجه به نتایج کسب شده می-توان گفت متغیر باورهای خودکارآمدی تحصیلی تاثیر مهمی بر روی متغیر امید به تحصیل و موفقیت تحصیلی در دانش-آموزان دارد.

Keywords:

امید به تحصیل , باورهای خودکارآمدی تحصیلی , دانشاموزان , متوسطه دوم.