تاثیر مشاوره بر اساس مدل مراقبت مستمر توسط ماما بر تهوع و استفراغ بارداری در مراجعه کنندگان به مراکز جامع سلامت شهر همدان، ۱۳۹۹

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ دوران باردرای یکی از شکایات شایع زنان باردار است. مطالعه حاضر تاثیر مشاوره را بر اساس مدل مراقبت مستمر توسط ماما بر تهوع، استفراغ و اغ زدن در زنان باردار بررسی کرده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دو گروهی است که در سال ۱۳۹۹ روی ۶۰ خانم باردار در هفته ۸ تا ۱۲ بارداری انجام شد. برای شرکت کنندگان در گروه مداخله، سه جلسه مشاوره بر اساس مدل مراقبت مستمر توسط ماما به صورت چهره به چهره انجام شد. گروه کنترل مراقبت های روتین بارداری را دریافت کردند. شدت تهوع و استفراغ به تفکیک هریک از سوالات پرسش نامه PUQE، سه روز قبل از شروع مطالعه و هر روز، به مدت ۱۴روز حین مطالعه بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ و آزمون های آماری کای اسکوئر و آزمون سنجش اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شد. P کمتر از ۰.۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه مداخله بعد از انجام مشاوره توسط ماما، میانگین نمرات ساعات تهوع، دفعات استفراغ و اغ زدن و شدت کلی تهوع و استفراغ در طول دو هفته نسبت به قبل کاهش یافت (۰.۰۰۱P<). اگرچه این کاهش نسبت به گروه کنترل در هفته اول مداخله معنی دار نبود (۰.۰۵P>)، تفاوت بین دو گروه در هفته دوم مطالعه از نظر شدت کلی تهوع و استفراغ بر اساس نمره کلی پرسش نامه PUQE کاملا معنی دار بود (۰.۰۵P<). نتیجه گیری: استفاده از مدل مشاوره ای مراقبت مستمر توسط ماما برای کاهش تهوع و استفراغ دوران بارداری توصیه می شود.

Keywords:

Hyperemesis Gravidarum , Long-term Care , Midwife , تهوع و استفراغ دوران بارداری , ماما , مراقبت مداوم