فلسفه تعلیم و تربیت برای آینده از دیدگاه توماس دو کننک

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 155

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PHILO-16-39_010

تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1401

Abstract:

توماس دو کننک، فیلسوف کانادایی معاصر است که تاکنون کتاب و رسالات بسیاری چاپ کرده و تحقیقات زیادی در زمینه فلسفه و آموزش انجام داده است. آنچه برای توماس دو کننک اهمیت دارد حفظ کرامت انسانی در هر زمینه و جایگاهی است. به عقیده او آنچه اهمیت دارد، بیش از هرچیز حفظ ارزش انسان در هر حیطه ای از پزشکی و اقتصاد و سیاست تا تعلیم و تربیت است. فیلسوفان و ادیبان دیگری مانند ارسطو، افلاطون، هگل، دو سنت اگزوپری و شکسپیر از راهنمایان دو کننک در شکل گیری و انتشار عقاید فلسفی او هستند. او همچنین به تحقیق در درک فلسفه آموزش و تعلیم و تربیت به خصوص درباره کودکان و نوجوانان می پردازد. آنچه این فیلسوف به ما نشان می­دهد این است که فلسفه آموزش تنها مربوط به حال حاضر و قرن بیست و یکم نیست بلکه از زمان های بسیار دور و از دوران یونان باستان تفکر و تفحص در این امر وجود داشته و ضروری بوده است؛ اما نباید از یاد برد که این امر همواره در تغییر بوده و محیط پیرامون آن بارها و بارها به چالش کشیده است. موارد متعدد و متفاوتی در فلسفه آموزش دخیل هستند. از جسم و بیولوژی انسان گرفته تا روح و عواطف وی. همچنین ابزارهای گوناگونی به جهت تعلیم هرچه بهتر علم وجود دارند مانند موسیقی و هنر و ادبیات. در این تحقیق سعی بر این است تا با شناخت عقاید این فیلسوف معاصر در باب فلسفه آموزش، به این امر پی ببریم که چگونه می توان آموزشی عمیق تر، تعلیم و تربیتی پایدارتر و مفیدتر برای نسل بشر ارائه کرد. آنچه در این مقاله مطرح می­شود نما و آیینه­ای از اندیشه­های فیلسوف کانادایی، توماس دو کننک، در باب فلسفه و نظام تعلیم و تربیت می­باشد.

Authors

وحید نژادمحمد

دانشیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

گلچهره مرادی باستانی

دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Arendt, Hannah. (۱۹۸۱). La vie de l’esprit, Paris: PUF ...
  • Aristote. (۲۰۱۴). Éthique à Nicomaque, Paris: Les échos ...
  • Csepregi, Gabor. (۲۰۰۳). Sagesse du corps, Laval: Faculté de philosophie, ...
  • Delumeau, Jean. (۱۹۹۱). le collectif Le Savant et la foi, ...
  • De Koninck, Thomas. (۲۰۱۰). Philosophie de l’éducation pour l’avenir, Laval: ...
  • De Romilly, Jacqueline. (۱۹۹۸). Le Trésor des savoirs oubliés, Paris: ...
  • De Saint-Exupéry, Antoine. (۱۹۵۴). Citadelle, Paris: Gallimard ...
  • Gadamer, Hans-Georg. (۱۹۹۰). La perte de la formation sensible comme ...
  • Homer. (۲۰۱۲). The Iliad, Cambridge: Cambridge University Press; Bilingual edition ...
  • Hugo, Victor. (۱۹۷۶). Les Misérables, première partie, Fantine, livre cinquième ...
  • Janicaud, Dominique. (۱۹۹۲). La double méprise. Les lettres dans la ...
  • Kant, Emmanuel. (۱۹۸۵). Idée d’une histoire universelle au point de ...
  • Lewontin, R. C. (۱۹۹۱). The Doctrine of DNA. Biology as ...
  • Locke, John. (۱۹۹۲). Quelques pensées sur l’éducation, Paris: Vrin ...
  • Murdoch, Iris. (۱۹۷۰). The Sovereignty of Good, London: Routledge & ...
  • Newman, John Henry. (۲۰۱۴). The Idea of a University, Oxford: ...
  • Nietzsche, Friedrich. (۱۸۸۷). Nachgelassene Fragmente, Berlin: Walter de Gruyter & ...
  • Sartre, Jean-Paul. (۱۹۴۳) L'être et le néant, Paris: Gallimard ...
  • Steiner, George, (۱۹۹۱). Les arts du sens, Paris: Gallimard ...
  • Testart, Jacques; avec Jean Reich. (۱۹۹۷). Pour une éthique planétaire, ...
  • Valadier, Paul. (۱۹۹۰). Inévitable morale, Paris: Seuil ...
  • Valéry, Paul. (۱۹۷۴). Cahiers II (éd. Judith Robinson), Paris: Gallimard ...
  • Weil, Simone. (۱۹۶۳). Attente de Dieu, Paris: Le Livre de ...
  • Whitehead, A. N. (۱۹۵۷). The Aims of Education, New York: ...
  • نمایش کامل مراجع