با روند افزایش جمعیت شهرها، رشد شهرنشینی، گستره فعالیت های صنعتی و تغییر الگوی مصرف، سالانه حجم زیادی از پسماندها در کشور تولید می شود که برای تسریع در کنترل و بهینه سازی آن به صورت بازیافت و به چرخه برگرداندن، نیاز به همکاری عموم مردم می باشد. براساس آمارهای موجود، روزانه در حدود ۳/۵ میلیون تن زباله در سراسر دنیا تولید می شود که سهم کشور ما در تولید آن در حدود ۴۰ هزار تن در روز است. در حال حاضر حجم قابل توجهی از مواد زاید تولیدی در کشور به صورت غیربهداشتی در زمین دفن شده و یا در سطح زمین پخش می شود . زباله تولیدی دارای اجزای مختلفی است که بسیاری از این اجزاء از جمله کاغ ذ می تواند مجددا استفاده شود. در ایران بعد از مواد فسادپذیر، کاغذ و مقوا دومین اجزای با ارزش و قابل بازیافت می باشند که % ۱۰ اجزای تشکیل دهنده زباله را تشکیل می دهند .رشد روزافزون جمعیت شهری و به تبع از آن تراکم ساختمان های مسکونی، خدماتی و تجارتی و نیز رهنمون های گوناگونی نظیر معضلات ترافیکی، آلودگی های زیست محیطی و نظایر آن از جمله مسائل بسیار حائز اهمیتی است که امروزه نظر بسیاری از کارشناسان و مدیران شهری را به خود معطوف کرده است. در این میان چگونگی جمع آوری و حمل زباله و نیز بازیافت مواد زائد و یا تبدیل زباله به کود آلی و کاغذ و … از اهمیت و ارزش ویژه ای برخوردار است به طوری که اگر همپای با رشد شتابان جمعیت، گزینه ها و روش های کارساز نوینی در نحوه حل معضل زباله انتخاب نشود، شهر در هجوم بی امان و ویرانگر آلودگی ها و بیماری های ناشی از زباله لحظه های تلخ مرگ تدریجی را در سرنوشت خود رقم خواهد زد.از این رو
فرهنگ سازی و مشارکت مردمی در این زمینه می تواند آثار مثبت اقتصادی و زیست محیطی فراوانی به همراه داشته باشد.