فلسفه درمانی تحجرزدگی؛ روشی بنیادین در نگاه داشت سرمایه اجتماعی

محور بنیادین سرمایه اجتماعی شبکههای ارتباطی و آگاهمندی از مناسبات اجتماعی است. بر این اساس، شیوه مواجهه و انگارههای افراد در چگونگی روابط و کیفیت آگاهی بر کاهش یا فزونش سرمایه اجتماعی تاثیر خواهد گذاشت. آسیبشناسی معرفتی رفتاری این ساحت نشان میدهد رویکرد تحجرزدگی در تخریب شبکههای ارتباطی نقش عمدهای دارد. هدف از این پژوهش نشان دادن وجوه تحجرزدگی و اثربخشی آن در کاستن از میزان سرمایه اجتماعی و ارائه راهکاری بنیادین در فروکاست این معضل بود. در این پژوهش، با روش توصیفی اکتشافی، جزمیت در دو حوزه معرفتی و رفتاری تحلیل و کیفیت تاثیر آن بر سرمایه اجتماعی بررسی شد. روش تحلیلی، با تاکید بر تحلیل مضمون، از روشهای کارآمد در حوزه مطالعات نظری فلسفی به شمار میرود. عمده بهرهوری روش تحلیلی، در مطالعات نظری، استنتاج مفاهیم و ایدهپردازی در طراحی نظریههاست. در این جستار، راهکار بنیادین مواجهه با این آفت اندیشگی فلسفهدرمانی معرفی شده است. فلسفهدرمانی یا مشاوره فلسفی، با ایجاد فضای دیالکتیکی فهم، بنیانی مینهد که در آن آگاهی اجتماعی توسعه مییابد و روابط اجتماعی ارتقا پیدا میکند. بر این اساس، فلسفهدرمانی با درمان ریشههای آسیبزای سرمایه اجتماعی در دو حوزه شناخت و رفتار و نیز توسعه خردورزی زمینه مطالعات جدیدی را در جهت تعمیق و تقویت همگرایانه مولفههای سرمایه اجتماعی مطرح میسازد.

Keywords:

تحجرزدگی , سرمایه اجتماعی , فلسفه درمانی