بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین بر خودکارآمدی و اشتیاق شغلی معلمان مقطع ابتدایی شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین بر خودکارآمدی و اشتیاق شغلی معلمان مقطع ابتدایی شهر اهواز بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر اهواز بود. نمونه این پژوهش ۲۴۶ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای مرحلهای انتخاب شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. یافته ها نشان داد که نمره کل تدریس تحول آفرین دارای همبستگی مثبت و معنادار با خودکارآمدی است. هر چهار مولفه تدریس تحول آفرین با خودکارآمدی معلمان دارای رابطه مثبت و معنادار بودند .(p<۰/۰۱) نمره کل تدریس تحول آفرین دارای همبستگی مثبت و معنادار با اشتیاق شغلی معلمان گروه نمونه است. همچنین این مدل توان پیشبینی ۲۱/۱ درصد از واریانس اشتیاق شغلی معلمان گروه نمونه را بر مبنای مولفه های تدریس تحول آفرین دارا بود.

Keywords:

تدریس تحول آفرین , خودکارآمدی , اشتیاق شغلی