اثربخشی آموزش مثبت نگری بر تاب آوری و کیفیت خواب نوجوانان شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری بر تاب آوری و کیفیت خواب نوجوانان شهر تهران، انجام گرفت. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بوده است که شامل ۱۲ هزار نفر می باشند. حجم نمونه شامل۳۰ نفراست که با روش دردسترس انتخاب و سپس با روش جایگزینی تصادفی ۱۵نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار می گیرند. اطلاعات با دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی تاب آوری )RPWIریف، (۱۹۹۵، مقیاس اختلال خواب(SQ؛ بایسه و همکاران، (۱۹۸۹ استفاده گردید. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، آموزش مثبت نگری بر تاب آوری و کیفیت خواب نوجوانان شهر تهران، تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش مثبت نگری , کیفیت خواب , تاب آوری.