نحوه ی برخورد معلم در اولین روزهای سال تحصیلی

یکی از عوامل بسیار مهم در موفقیت معلم، چگونگی برخورد او با دانش آموزان در اولین روزهای حضور در کلاس درس است. متاسفانه خیلی از مواقع این عامل مهم مورد غفلت قرار می گیرد و گاهی دیده می شود که دیدگاه برخی همکاران این است که در همان روزهای اول به گونه ای برخورد کنند که تا آخر سال کلاسی به ظاهر ساکت داشته باشند و دانش آموزان را سر به راه کنند. در سن معینی که کودک پا به کودکستان و یا دبستان می گذارد و تجربه جدیدی را در زندگی آغاز می کند تصور و پندار معلمان درباره فرد و نحوه آشنایی شاگرد با معلمان و رابطه ای که بین معلم و دانش آموز ایجاد می گردد عامل مهمی در شکل گیری شخصیت و نحوه خویشتن پنداری دانش آموز به شمار می آید. معلمان علاقه مند با رفتار انسانی خود دانش آموزانی با صفات انسانی و علاقه مند در مدرسه به وجود می آورند. در حالی که معلمان بی علاقه و وقت گذران که به روابط انسانی بی توجهند دانش آموزانی افسرده و گریزان از مدرسه تربیت می کنند. اعتقاد و پندار معلم درباره نوع رفتار دانش آموز و توانایی های او و نحوه استفاده از این عوامل می تواند شخصیت دانش آموز را در مسیر خاصی پرورش دهد. معلمی که دانش آموز را در مدرسه با کلماتی نظیر تنبل، بی عرضه و بیچاره نامگذاری می کند، نباید از دانش آموز توقع داشته باشد که فرد علاقه مند و منطقی ای شود [۱].‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ صد البته نیت این افراد آن است که در این فضای آرام بتوانند به دانش آموزان، درس علم و ادب بیاموزند ولی نتیجه ای که عاید می شود متاسفانه برخلاف این خواسته و آرزو، موجب پیچیده تر شدن اوضاع می شود و گروهی از دانش آموزان به خصوص در دوره راهنمایی و متوسطه در مقابل این شیوه عمل معلم مقاومت می کنند و همین عامل به افزایش پرخاشگری و رفتارهای نابهنجار موجب می شود. در دوره ابتدایی نیز به روند شکل گیری شخصیت آنها لطمه وارد می شود و بهای آموختن چند مطلب درسی را با داشتن شخصیتی منفعل و یا پرخاشگر می پردازند.

Keywords:

معلم , مدرسه , دانش آموز , سال تحصیلی , توانایی , علاقه مندی