ارزیابی میزان رضایت دستیاران تخصصی بخش داخلی بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد از آموزش ترکیبی (مجازی و حضوری) در سال ۱۳۹۹

مقدمه: پاندمی بیماری کووید، جنبه های مختلف زندگی از جمله آموزش پزشکی را تحت تاثیر قرار داده است. لذا  در این شرایط  به نظر می رسد شیفت آموزش پزشکی به سمت آموزش ترکیبی مجازی و حضوری اجتناب ناپذیر باشد. ما تلاش کردیم  جهت ارتقاء آموزش فراگیران در بخش داخلی، از این شیوه نوین استفاده  کنیم.روش کار: مطالعه حاضر، به صورت شبه تجربی بدون گروه کنترل، بر روی تمام دستیاران تخصصی بخش داخلی بیمارستان امام رضا و قائم دانشگاه علوم پزشکی مشهد از فروردین ۱۳۹۹ تا دی ۱۳۹۹ به صورت سرشماری انجام شد. آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری، شروع شد. میزان رضایتمندی فراگیران از طریق پرسشنامه Distance education learning environments survey(DELES)  که روایی و پایایی آن در مطالعات گذشته بررسی شده است، مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام فراگیرانی که بیش از یک سوال از ۳۰ سوال پرسشنامه را پاسخ نداده بودند و نیز دانشجویان سال اخر از مطالعه خارج شدند. انالیز داده ها با استفاده ازنرم افزار spss (۲۲) انجام  شد.نتایج: در مجموع ۲۶ نفر در این نظر سنجی شرکت کردند که شامل ۱۰ مرد(۳۸.۵%) و ۱۲ زن (۴۶.۵%) و ۴ نفر که جنسیت  انها مشخص نشده بود. در این نظرسنجی، میزان رضایت از برنامه اجرا شده نوین آموزش تلفیقی در گروه داخلی " به میزان (۶۶.۶۶%) بود. در رابطه با سوالات بیشترین امتیازات را فراگیران به توانایی اشتراک اطلاعات (۴.۱۱) و همکاری با دانشجویان دیگر (۴.۰۷) ذکر کردند.نتیجه گیری: نتایج این نظرسنجی، نشان دهنده، تمایل فراگیران به آموزش مجازی به عنوان بخشی از فرایند آموزشی، بود. بهبود نتایج و بازخوردهای فراگیران پس از حرکت به سمت آموزش ترکیبی مجازی و حضوری، علی رغم تمام محدودیت های اعمال شده در دوران پاندمی کووید نوید از آینده ای روشن تر در آموزش گروه داخلی است.

Keywords:

یادگیری , آموزش دادن , روش , تعلیم و تربیت