مدل تصمیم گیری خبره چند معیاره فازی برای مطالعات امکان پذیری پروژه های تحقیقاتی

پروژه های تحقیقاتی (R&D) که بمنظور توسعه محصول یا بهینه سازی آن با روش طراحی یا مهندسی معکوس انجام می شوند، غالباً دارای پارامترهای کمی و کیفی مبهم، احتمالی و غیر قابل اندازه گیری می باشند که به صورت مستقیم قابل سنجش و ارزیابی نبوده یا دارای شاخصهای کمی مشخص و تعریف شده ای نمی باشند و تنها کارشناسان امر، صلاحیت و توانایی شناسایی، ارزیابی و قضاوتهای معتبر در خصوص پروژه ها و پارامترهای آنها را دارند . از آنجا که فاز صفر هر پروژه ( تحقیقاتی یا تولیدی ) مطالعات امکانسنجی (feasibility study) و بررسی طرح توجیهی آنها می باشد، پروژه های تحقیقاتی که غالباً شامل هزینه هایی سرسام آور و غیر قابل برگشت می باشند، نیز از این حیث مستثنی نبوده، بلکه بررسی دقیق و جامع طرح توجیهی و مطالعات امکانسنجی این پروژه ها و تصمیم گیری علمی و اصولی حاصل از آن، نقشی کلیدی را در تحقق این پروژه ها ایفا می کند . هدف این مقاله تدوین مدل خبره تصمیم گیری فازی جهت مطالعات امکانپذیری پروژه های تحقیقاتی می باشد . در این سیستم پارامترهای کمی و کیفی مربوط به مطالعات امکانسنجی از کارشناسان و خبره های امر و پروژه تحت مطالعه، دریافت شده و در قالب سیستم خبره فازی نوع دوم ) fuzzy type II) و مجموعه های فازی با ارزش بازه ای (interval valued fuzzy sets) و عملگرهای فازی پردازش شده و براساس آن قوانینی استخراج و تدوین می شود تا بتوان بهترین ترکیب بهینه را از مقادیر پارامترهای پروژه بدست آورده و در خصوص پارامترهای فعلی آن و لزوم تغییر موارد لازم تا تصویب و اجرای طرح تصمیم گیری شود .