توسعه فرهنگ حیا، عفاف و حجاب در آیینه سند تحول بنیادین

رسالت اصلی برنامه درسی و تعلیم و تربیت در نظام آموزشی، دستیابی مخاطبان به اهداف غایی آن نظام وتربیت انسان مطلوب است. ایران به عنوان کشوری اسلامی دستیابی به انسان هایی تربیت یافته بر منبای دین را از اهداف غایی خود قرار داده است. علاوه بر این تربیت اخلاقی و تربیت دینی هم وسیله ای برای دستیابی به هدف غایی تعلیم و تربیت است و هم هدفی است که دستیابی به آن منوط به برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلندمدت است. حجاب و پوشش زنان در تاریخ ایران فراز و فرودهایی را به خود دیده است. در برخی از دوره ها پوشش از سوی حکومت ها مورد حمله قرار گرفته وی در دوره هایی دیگر مورد حمایت بوده است. اما در تمامی این دوره ها، آنچه نمود دارد فرهنگ عفاف است که ریشه های خود را حفظ کرده و به نسل های دیگر انتقال یافته است. پوشش فرای آنکه به عنوان یک نیاز بنیادی موادی برای بشر به حساب می آید، عاملی برای نمایش اعتقادی و شخصیت افراد تلقی می شود و نوعی پرچم وجود انسان است. در این مقاله علمی تحلیلی بر آن هستیم تا به صورت مختصر نقش سند تحول بنیادین بر فرهنگ حجاب، عفاف و حیا را بررسی نماییم و راهکارهای ارائه شده در مورد حجاب در سند تحول بنیادین را ذکر نماییم.

Keywords:

عفاف , حیا , سند تحول بنیادین , حجاب