بررسی رابطه بین خلاقیت با نوآوری در طراحی برنامه درسی از دیدگاه معلمان زن مقطع ابتدایی شهر خرم آباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش خلاقیت با نوآوری در طراحی برنامه درسی از دیدگاه معلمان زن مقطع ابتدایی شهرخرم آباد به روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی به انجام رسیده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرخرم آباد به تعداد با ۴۸۹ میباشد که براساس جدول کرجسی مورگان حجم نمونه ۲۱۴ نفر برآورد گردید. برای گردآوری داده های مورد نیاز پژوهش از پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس (۱۹۷۹) و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری در طراحی برنامه درسی ابتدایی استفاده شده است. پایایی پرسشنامه های مذکور بر اساس فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۵۴/۰ با ۷۷۵/۰ محاسبه گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه معلمان زن مقطع ابتدایی شهرخرم آباد نشان داد که بین خلاقیت و ابعاد چهارگانه آن یعنی سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار و بسط ایده با نوآوری در طراحی برنامه درسی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

خلاقیت فردی , برنامه درسی , نوآوری , طراحی برنامه درسی.