بررسی روش های تلفیقی و غیرتلفیقی بر یاددهی – یادگیری دانش آموزان با محوریت برنامه درسی سلامت

هدف از مقاله حاضر بررسی روش های تلفیقی و غیرتلفیقی بر یاددهی – یادگیری دانش آموزان با محوریت برنامه درسی سلامت بود. مقاله حاضرکاربردی و از نوع پژوهش های توصیفی – پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر بوشهر می باشد. از بین اعضای جامعه نمونه ای به حجم ۴۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند تا از این طریق تاثیر برنامه درسی تلفیقی و غیرتلفیقی در برنامه درسی سلامت بر پیشرفت یادگیری در این دو گروه مورد مقایسه قرار گیرد. جهت گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر از آزمون محقق ساخته استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده اختلاف میانگین های برنامه درسی تلفیقی با یادگیری آنها از برنامه درسی غیرتلفیقی با استفاده از قصه گویی ۲. ۰۱ بدست آمده است که این تفاوت در سطح معنی دار می باشد. به عبارت دیگر میزان یادگیری دانش آموزان از برنامه درسی تلفیقی بیشتر از یادگیری آنها از برنامه درسی غیرتلفیقی استبا توجه به نتایج بدست آمده اختلاف میانگین های برنامه درسی تلفیقی با روش سنتی با یادگیری آنها۳۳/. بدست آمده است که این تفاوت در سطح (۴۵۴.) معنی دار نمی باشد. به عبارت دیگر میزان یادگیری دانش آموزان از برنامه درسی تلفیقی با روش سنتی بیشتر از یادگیری آنها از برنامه درسی غیر تلفیقی با روش سنتی نیست.

Keywords:

روش تلفیقی , یاددهی , یادگیری , برنامه درسی , سلامت