بررسی همبستگی بین اهمال کاری تحصیلی با هوش هیجانی و خودکارآمدی در دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال ۱۳۹۸

زمینه و هدف: اهمال کاری تحصیلی می تواند تاثیرات نامطلوبی بر ابعاد آموزشی، ارتباطی، سلامت و شغلی دانشجویان داشته باشد؛ بنابراین شناخت عوامل موثر بر اهمال کاری تحصیلی بین دانشجویان امری ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی بین اهمال کاری تحصیلی با هوش هیجانی و خودکارآمدی در بین دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. روش بررسی: این پژوهش توصیفی همبستگی از نوع مقطعی روی ۹۵ نفر از دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. ابزار جمع آوری داده ­ها شامل پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش نامه اهمال کاری تحصیلی، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مقیاس خودگزارشی هوش هیجانی شات بود. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه هم زمان توسط نرم افزار SPSS نسخه۲۱ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین± انحراف معیار نمرات اهمال کاری تحصیلی، خودکارآمدی و هوش ­هیجانی به ترتیب ۷/۸ ± ۶/۲۰، ۳/۹ ± ۱/۶۳ و ۶/۱۷ ± ۲/۱۱۹ بود. بین اهمال کاری تحصیلی با متغیرهای خودکارآمدی (۰۰۱/۰= P، ۳۳۹/۰- = r) و هوش هیجانی (۰۰۷/۰=P، ۲۷۶/۰- = r) همبستگی معنا­دار و معکوس یافت شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مدل پیش­ بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس خودکارآمدی معنادار است (۰۳۵/۰=P). اهمال کاری تحصیلی بر اساس هوش هیجانی معنادار نشد (۴۷۴/۰=P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که اهمال کاری تحصیلی بین دانشجویان با خودکارآمدی و هوش هیجانی بالاتر، کمتر است.

Keywords:

procrastination , emotional intelligence , self-efficacy , students , اهمال کاری , هوش هیجانی , خودکارآمدی , دانشجویان