پیش بینی تاب آوری بیماران مبتلابه فشارخون بالا بر اساس وابستگی بین فردی و حمایت اجتماعی با میانجیگری امید

زمینه و هدف: امروزه بیماری فشارخون یکی از شایع ترین اختلالات قلبی و عروقی است که در جوامع روبه توسعه افزایش چشمگیری دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین سهم وابستگی بین فردی و حمایت اجتماعی با میانجیگری امید در تاب آوری بیماران مبتلابه فشارخون بالا انجام شد. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش شامل تمام بیماران مبتلابه فشارخون بالا بود که به مراکز درمانی شهر تهران مراجعه کرده بودند. گروه نمونه ۲۵۰ نفر از مراجعه کنندگان مبتلابه فشارخون بودند که به مراکز درمانی موردنظر مراجعه داشتند. این گروه به صورت داوطلبانه و به روش نمونه گیری قضاوتی و هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های تاب آوری، حمایت اجتماعی، امید و وابستگی بین فردی بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام شد. یافته ها: یافته ها پژوهش حاضر نشان داد حمایت اجتماعی و وابستگی بین فردی بر تاب آوری بیماران مبتلابه فشارخون بالا تاثیر مثبتی دارد. همچنین متغیر امید نیز بر تاب آوری بیماران مبتلابه فشارخون بالا تاثیر مثبت دارد. همچنین تاثیر غیرمستقیم حمایت اجتماعی بر تاب آوری نیز نشان داده شده است. متغیرهای وابستگی بین فردی، حمایت اجتماعی و امید بر تاب آوری اثرات مستقیم معناداری دارد، درحالی که هر دو متغیر وابستگی بین فردی و حمایت اجتماعی بر تاب آوری اثر غیرمستقیم دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که در بیماران مبتلابه فشارخون بالا امید می تواند بین حمایت اجتماعی و تاب آوری نقش میانجی داشته باشد و در افزایش تاب آوری در این بیماران نقش موثری ایفا کند.

Keywords:

Hope , Hypertension , Interpersonal dependency , Resilience , Social support. , وابستگی بین فردی , حمایت اجتماعی , امید , تاب آوری , پر فشاری خون .