رهیافتی مقایسه ای بر اندیشه های ملاصدرا درباره شرور با نظریه پرورش روح جان هیک

مسئله شر از مباحث قدیمی در فلسفه و کلام است که همواره در طول قرون مختلف توجه اندیشمندان را به خود جلب کرده و محل بحث و اندیشه بوده است. از دیدگاه ملاصدرا شر امری نسبی و لازمه وجود نظام احسن است که هیچ تضادی با اوصاف الهی ندارد. هیک نیز بر این باور است که شرور لازمه تعالی و پرورش روح آدمی می باشند که بدون وجود آنها نمی توان به مراتب غایی روح دست یافت. بررسی و مقایسه افکار ملاصدرا و جان هیک درباره شرور امری است که می تواند تفاوت ها و شباهت های فکری آنان را از یکسو به عنوان پیروان دو دین مختلف و از سوی دیگر تفاوت های مکتبی و فکری نشان دهد. در این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی ماهیت، اقسام و راه حل ها و پاسخ های داده شده از سوی ملاصدرا و جان هیک درباره شرور پرداخته می شود و در نهایت به ارزیابی و مقایسه افکار این دو فیلسوف ختم می شود. ملاصدرا و هیک وجود شرور را به عنوان نقضی برای عالم احسن و صفات الهی بیان نداشته اند و بر این باور هستند که با بهره برداری صحیح از آنها می توان به خیرات کثیری دست یافت.

Keywords:

شرور , ملاصدرا , جان هیک , خدا , فلسفه