پیش بینی فرسودگی شغلی بر پایه انعطاف پذیری کنشی و اضطراب وجودی در مهندسین عمران زن شهر یزد

مقدمه: یکی از مهمترین عواملی که سلامت روانی افراد و علاقه آنها به کار را تحت تاثیر قرار می دهد، احساس رضایت از شغل است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی بر پایه انعطاف پذیری کنشی و اضطراب وجودی در مهندسین عمران زن یزد انجام شد. روش بررسی: این پژوهش از منظر هدف، کاربردی و از منظر روش، همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمام ۱۵۰ نفر مهندسین عمران زن شاغل در نظام مهندسی یزد در سال۱۳۹۸ تشکیل می داد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون (۱۹۸۱)، پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه اضطراب وجودی لارنس گود (۱۹۷۴) بود. برای تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۲ ، از آماره توصیفی، آزمون اسمیرنف-کلموگروف و همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج: یافته ها نشان داد رابطه معکوسی بین فرسودگی شغلی و انعطاف پذیری کنشی وجود دارد که مقدار آن (۰.۱۳-) بدست آمد. همچنین رابطه معنی دار و مستقیمی بین فرسودگی شغلی و اضطراب وجودی وجود داشت، که مقدار آن (۰.۴۴+) بدست آمد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که با استفاده از انعطاف پذیری کنشی و اضطراب وجودی می توان فرسودگی شغلی مهندسین زن عمران نظام مهندسی یزد را پیش بینی نمود.  

Keywords:

Existential Anxiety , Functional Flexibility , Job Burnout , Female Engineers , اضطراب وجودی , انعطاف پذیری کنشی , فرسودگی شغلی , مهندسین زن