ارزیابی روشنایی مصنوعی در محوطه بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران و رضایت کادر درمان از آن در سال ۱۴۰۰

مقدمه: از عوامل مهم در ایمنی و عدم استرس کادر درمان و مراجعین به بیمارستان ها در هنگام شب، تامین روشنایی استاندارد محوطه بیمارستان است. مطالعه حاضر باهدف تعیین میانگین روشنایی مصنوعی محوطه و مقایسه با استاندارد در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران و وضعیت رضایت کادر درمان از آن انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی)، شدت روشنایی عمومی هنگام شب، بر اساس الگوهای پیشنهادی انجمن مهندسین روشنایی آمریکای شمالی با استفاده از دستگاه لوکس متر در بیمارستان های سینا، امام خمینی (ره) و شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بررسی شد و با مقادیر استاندارد مقایسه گردید. رضایت کادر درمان اورژانس از روشنایی محوطه بیمارستان توسط پرسشنامه ی کوتاه محقق ساخته بررسی شد. آمار توصیفی و تحلیلی داده ها توسط نرم افزار spss، version ۲۲ ارائه گردید. یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین و انحراف معیار روشنایی در بیمارستان های سینا، امام خمینی (ره) و شریعتی به ترتیب ۳۳.۱۲ ± ۴۷.۸۴، ۲۴.۶۷ ± ۵۴.۵۱ و ۶.۷۳ ± ۱۰.۸۷ لوکس به دست آمد. نتایج نشان داد که ۵۵.۴٪ از کارکنان نوبت شب اظهار کردند از روشنایی محوطه رضایت ندارند. همچنین میانگین روشنایی محوطه کلی بیمارستان ها (۱۹/۱۹ لوکس) با استاندارد روشنایی محوطه بیمارستان (۵۰ لوکس) اختلاف معناداری داشت (PV = ۰.۰۰۰). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد میانگین روشنایی محوطه بیمارستان های موردپژوهش به طور معنادار از استاندارد روشنایی کمتر بود و لزوم اصلاح سامانه های روشنایی تاکید می شود.  

Keywords:

Area Lighting , Hospital , Job Satisfaction , روشنایی محوطه , بیمارستان , رضایت شغلی