تاثیر سطوح مختلف یونجه خشک در جیره آغازین بر عملکرد، فراسنجه های خونی و سلامتی گوساله های شیرخوار هلشتاین تغذیه شده با مقادیر بالای شیر

در این پژوهش، اثر افزودن مقدار یونجه خشک در جیره آغازین بر عملکرد، فراسنجه­های خونی و سلامتی گوساله­های شیرخوار هلشتاین تغذیه­شده براساس الگوی تغذیه شیر به روش کاهش مرحله­ای با استفاده از تعداد ۲۴ راس گوساله هلشتاین ماده با سن ۱±۴ روزگی و وزن ۳±۲/۴۱ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و هشت گوساله در هر تیمار به مدت ۵۶ روز (تا زمان شیرگیری) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل ۱- تغذیه شیر بدون استفاده از یونجه خشک، ۲- تغذیه شیر و جیره آغازین به­همراه پنج درصد یونجه خشک (براساس ماده خشک جیره) و ۳- تغذیه شیر و جیره آغازین به­همراه ۱۰ درصد یونجه خشک (براساس ماده خشک جیره). بین تیمارهای آزمایشی از نظر مصرف ماده خشک، ضریب تبدیل خوراک، افزایش وزن روزانه، نمره مدفوع، شاخص های رشد اسکلتی و pH شکمبه تفاوتی مشاهده نشد. میزان پروپیونات در شکمبه گوساله­هایی که با شیر و پنج درصد علوفه یونجه تغذیه شدند نسبت به تیمار شاهد و ۱۰ درصد علوفه به طور معنی­داری بیش تر بود (۰۵/۰>P). نسبت استات به پروپیونات در شکمبه گوساله­های تغذیه شده با شیر و پنج درصد علوفه یونجه به طور معنی­داری بیش تر از گوساله­های سایر تیمارها بود (۰۵/۰>P). غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات پلاسما گوساله­های تغذیه شده با جیره آغازین حاوی پنج درصد یونجه خشک بیش تر از گوساله­های سایر تیمارها بود (۰۵/۰>P). براساس نتایج این پژوهش، جایگزینی بخشی از جیره آغازین گوساله­های شیر­خوار تغذیه شده با مقادیر بالای شیر، با علوفه یونجه سبب بهبود توسعه شکمبه آن ها می­شود.

Keywords:

افزایش وزن روزانه , الگوی تغذیه شیر , بتاهیدروکسی بوتیرات , سطح علوفه , گوساله-های شیرخوار