آثار حقوقی و کیفری دعوای رفع تصرف عدوانی

امروزه مفاهیمی همچون مالکیت و تصرف در روابط اجتماعی مورد شناسایی قرار گرفته و قانونگذار به تبع شارع بر رعایت حق مالکیت افراد تاکید داشته است. مبنای دعاوی تصرف عدوانی جلوگیری از احقاق حق شخصی جهت حفظ نظم جامعه می باشد و یکی از تمهیدات قانونی که در جهت حفظ و حمایت از اموال به شمار می رود، پیش بینی دعاوی رفع تصرف عدوانی حقوقی و کیفری است. این دعاوی به دلایل مختلف حجم وسیعی از پرونده های دادگستری را به خود اختصاص داده اند. فرد می تواند از طریق حقوقی یا کیفری اقدام کند و باید با توجه به ادله اثباتی خود یکی از این دو راه را انتخاب کند تا از اتلاف وقت خود و مراجع قضایی بکاهد. خصوصیات بارز دعوای تصرف عدوانی این است که در این دعوا به ماهیت حق رسیدگی نمی شود و رسیدگی به ماهیت در این نوع دعوا از موارد تخلف قضایی محسوب می شود. در این دعوا رابطه مستقیم بین متصرف سابق و لاحق باید مستقیم باشد، به طوری که خوانده باید بی واسطه و مستقیما مال را از تصرف شاکی خارج سازد. با وجود شایع بودن دعوای تصرف عدوانی، رویه های یکسانی به خصوص در بعد کیفری این موضوع در دادگاه ها مشاهده نمی شود و هنوز هم در زمینه هایی میان مراجع و قضات اختلاف وجود دارد.

Keywords:

دعوا , تصرف عدوانی , مالکیت , اموال غیرمنقول , سوءنیت.