تعیین عرصه های مناسب مکان گزینی کلانتری ها برای بهبود امنیت فضا (مطالعه موردی استان بوشهر - شهرستان دشتستان)

زمینه و هدف: به دلیل مسائل امنیتی ترددهای بین مرزی مردم و کالاها و تقویت مراکز انتظامی در مناطق و استان های مرزی ازجمله استان بوشهر، برای تامین و ارتقاء امنیت فضا ضروری است؛ چراکه توزیع نامناسب این مراکز در فضای شهری و متناسب با متغیرهای گوناگون به کاهش کارآمدی آنها و نیز کاهش احساس امنیت در مواقع اضطراری منجر می شود. با درک این ضرورت، هدف این پژوهش تحلیل الگوی فضای کلانتری های موجود و معرفی پهنه های مناسب برای استقرار کلانتری ها و پاسگاههای جدید در شهر ستان دشتستان است.روش تحقیق: برای گردآوری و پیاده سازی اطلاعات از روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. همچنین، از ۱۵ معیار اصلی مانند: فاصله از نواحی پرجمعیت، فاصله از بانک ها، فاصله از پایانه ها، دسترسی به راه های اصلی، فاصله از مراکز تجاری و فاصله از کلانتری های موجود استفاده شده است. گذشته ازآن، از فنون آمار فضا مانند میانگین نزدیک ترین همسایه و آمار موران محلی و از روش های تصمیم گیری چندمعیاره شامل VIKOR و ANP و از نرم افزارهای Super Decision و Arc GIS۱۰.۳ برای تجزیه وتحلیل و مکان گزینی استفاده شده است.نتیجه گیری و یافته های تحقیق نشان داد: نتایج نشان دادند که توزیع آنها تصادفی است، تعداد کلانتری ها برای ایجاد امنیت فضا کافی نیست و پراکندگی آنها نیز وضعیت مناسبی ندارد. سپس با استفاده از مدل ANP وزن معیارها مشخص شدند. وزن های محاسبه شده نشان دادند که معیارهایی مانند نواحی جمعیتی، فاصله از بانک ها و مراکز تجاری و اداری و نیز فاصله از مراکز موجود، در تعیین مکان های جدید اهمیت بیشتری دارند

Keywords:

جغرافیا و امنیت , تحلیل توزیع فضایی جرائم , ناامنی