واکاوی مجالس ششم تا دوازدهم شورای ملی در نهادسازی فرهنگی (۱۳۰۴-۱۳۲۰)

مجلس شورای ملی به تاسی از غرب در ایران عصر قاجار شکل گرفت و تا سلطنت رضاشاه (۱۳۰۴-۱۳۲۰ش) با فرازونشیبی چند ادامه یافت. پهلوی اول در راستای همگامی با مدرنیته، تحت تاثیر تجددگرایان و روشنفکران متاثر از نظریه همانندسازی، با خوانشی جدید از فرهنگ با محتوای سکولار، ناسیونالیستی و متجددانه فرهنگ سازی را به شیوه ای نو آغاز کرد. هدف این پژوهش بررسی و برآیند مجالس ۶-۱۲ شورای ملی در امر نهادسازی فرهنگی مبتنی برمشروح مذاکرات مجلس، اسناد و مطالعات کتابخانه ای با روش توصیفی – تحلیلی است. دراین مقاله روشن خواهد شد که چگونه مجلس با تصویب تاسیس نهادهای فرهنگی در جهت گفتمان غالب عصر گام برداشته و با تاکید بر مفاهیمی چون وطن، شاه و فرزندان در جهت مشروعیت بخشیدن به قدرت خویش بوده است. رهاورد پژوهش، فرمایشی بودن مجالس در تصویب اوامر شخص شاه در تاسیس نهادهای فرهنگی از جمله: دانشگاه تهران، فرهنگستان زبان فارسی، موزه، موسسه مردم شناسی و رادیو در راستای تحقق گفتمان عصربوده است.

Keywords:

مجلس شورای ملی , فرهنگ , دانشگاه تهران , فرهنگستان زبان فارسی , موزه , موسسه مردم شناسی , رادیو