تاثیر آراء احمد فردید بر گفتمان غربزدگی و بازگشت به خویشتن

فردید در ایران امروز مشهورترین روشنفکر ضد غرب به شمار می آید. ترویج افکار وی در جناح ها و گروه هایی از حاکمیت جمهوری اسلامی ایران – که به غرب ستیزی و بنیادگرایی معروف و مشهور هستند- و حملات و انتقادهای شدید روشنفکران طرفدار اندیشه مدرن و ضد اندیشه «غربزدگی» و «بومی گرایی افراطی» - اعم از دینی و غیر دینی- به وی، نشان از تاثیر نظرات و افکارش بر روشنفکری ایرانی دارد. نام فردید از سویی دیگر با تاریخ روشنفکری ایران گره خورده است. وی که به اعتباری اولین سخنگوی »هایدگر» در ایران به شمار می آید، برای زمانی نسبتا طولانی، مراد حلقه ای از اهالی فکر و فلسفه شد و از این طریق به اشاعه دیدگاه های خود پرداخت. این پژوهش به بررسی آراء و اندیشه های سید احمد فردید و تاثیرات آن بر روشنفکری قبل و بعد از انقلاب در چارچوب گفتمان غربزدگی و بازگشت به خویش اختصاص یافته است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای (اسنادی) است. آنچه به عنوان نتیجه پژوهش به دست می آید این است که از کارهای مهم فردید این است که بازگشت به خویشتن را در سطحی بسیار رادیکال و عمیق هم به لحاظ تقابل و هم به لحاظ محتوا مطرح نموده و این امکان را نیز تا حد زیادی استفاده از هایدگر برای وی فراهم آورد و فردید بیش از همه با شرایط ما بعد انقلابی ۱۳۵۷ تناسب داشت، چرا که امکان انتقال به شرایط پس فردای بیرون از تاریخ تجدد را بیشتر فراهم می کند.

Keywords:

غربزدگی , گفتمان غربزدگی , بازگشت به خویشتن