بررسی نقش سرمایه اجتماعی در میزان گذراندن الگوهای مختلف فراغتی در بین شهروندان شهر اصفهان در فضاهای شهری

اصولا اوقات فراغت و برنامه ریزی برای آن تبدیل به یکی از معیارهای شناخت توسعه یافتگی و ارزیابی کیفیت زندگی شده است و بنابراین لازم و ضروری است که عوامل مرتبط با میزان گذراندن الگوهای مختلف فراغتی شهروندان مورد بررسی قرار گیرد. با عنایت به اهمیت موضوع گذراندن الگوهای مختلف فراغتی این تحقیق به منظور بررسی نقش سرمایه اجتماعی در میزان گذراندن الگوهای مختلف فراغتی در بین شهروندان شهر اصفهان در فضاهای شهری به انجام رسیده است. روش تحقیق پیمایش و جامعه آماری افراد ۱۸ سال به بالای شهر اصفهان است که تعداد آنها بر اساس آخرین آمار در حدود ۱۵۰۰۰۰۰ هزار نفر می باشد و تعداد ۶۰۰ نفر از این افراد با بهره گیری از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شده اند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان کل سرمایه اجتماعی (۳۴/۰ =P)، و ابعاد آن یعنی اعتماد اجتماعی (۳۹/۰ =P)، مشارکت اجتماعی (۳۰/۰ =P)، حمایت اجتماعی (۳۵/۰ =P)، انسجام اجتماعی (۳۲/۰= P) و آگاهی اجتماعی (۲۳/۰ =P) و میزان گذراندن الگوهای مختلف فراغتی شهروندان ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد؛ بنابراین تمامی فرضیه های پژوهش تایید می شوند. نتایج بدست آمده از مدل معادله ساختاری (Smart PLS) نیز حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی بر گذراندن الگوهای مختلف فراغتی تاثیر متوسط داشته (۵۷/۰) و متغیر سرمایه اجتماعی در مجموع (۳۲/۰) از واریانس متغیر گذراندن الگوهای مختلف فراغتی را تبیین می کند.

Keywords:

شهر اصفهان , سرمایه اجتماعی , اوقات فراغت , الگوهای مختلف فراغتی , فضای شهری