بررسی نگاه تطبیقی گوتیک در ادبیات ایران و غرب

یکی از شناخته شده ترین مکتب های داستانی جهان، مکتب گوتیک است و القا کردن ترس و وحشت از مولفه های اصلی آن به شمار می آید. ادبیات گوتیک بعد از اینکه در غرب دوران اعتلای خود را طی نمود وارد ادبیات ایران شد و نویسندگان با الهام از آن، به نوشتن داستان های گوتیک ایرانی روی آوردند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تطبیقی گوتیک در ادبیات ایران و غرب، انجام شد. روش پژوهش مبتنی بر تحلیل محتواست و اطلاعات مورد نیاز به صورت کتابخانه ای جمع آوری شد. نتایج نشان داد آنچه در شکل گیری داستان های گوتیک تاثیر داشته و آنها را از سایر داستان ها متمایز می کند فضاسازی و شخصیت پردازی است که در هر دو ادبیات ایران و غرب مشترک است. اما فضاسازی در گوتیک غربی به دلیل وجود مکان هایی مانند کلیساها، قلعه ها و ساختمان های بلند و نوک تیز، در چنین مکان هایی اتفاق می افتد ولی در گوتیک ایرانی معمولا در فضاهای متروک و دور از شهر، قبرستان یا روستاهای خالی از سکنه اتفاق می افتد. از نظر شخصیت پردازی نیزدر گوتیک غربی وجود یک موجود گوتیکی باعث ایجاد اعمال ترسناک نظیر قتل و نابودی می شود، اما در داستان های ایرانی شخصیت های گوتیک معمولا شخصیت هایی با بیماری و آشفتگی های روانی هستند.

Keywords:

گوتیک , ادبیات وحشت , شخصیت پردازی , فضاسازی