نقش عوامل اجتماعی – اقتصادی در آسیب پذیری سکونتگاه های روستایی (۱۳۹۹-۱۳۷۵) مورد: ناحیه تکاب (آذربایجان غربی)

آسیب پذیری سکونتگاه های انسانی متاثر از عوامل مختلفی است. آسیب هایی با منشا های مختلف اثرات متفاوتی را بر فضای سکونتگاهی انسان ها بر جای گذاشته اند، که البته میزان این اثرات در فضاهایی روستایی بیشتر بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی آسیب پذیری سکونتگاه های روستایی ناحیه تکاب انجام شده است. روش مورد استفاده کیفی و از نوع اکتشافی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر خبرگان، کلیه مدیران و مردمان محلی سکونتگاه های روستایی ناحیه تکاب بوده است. نمونه گیری با استفاده از رویکرد هدفمند انجام گرفته است. برای تعیین حجم نمونه از اشباع نظری بهره گرفته شد به طوری که مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و در نهایت ۳۰ مصاحبه صورت پذیرفت. روش تجزیه و تحلیل در این پژوهش روش تحلیل محتوا است. نتایج حاصل از مطالعات کیفی مشتمل بر ۱۷۹ کد اولیه، ۴۳ مفهوم، ۱۶ مقوله فرعی و ۳ مقوله اصلی بوده است. نتایج نشان داد که دگرگونی بسترهای مکانی – فضایی ناحیه تکاب در شکل پذیری آسیب های این ناحیه در قالب آسیب های محیطی (محدودیت منابع آب، بروز مخاطرات، آسیب های ناشی از معادن، قطعه قطعه شدن زمین های کشاورزی و پراکندگی) آسیب های اقتصادی (خام فروشی مواد اولیه، اشتغال، مشکلات فروش محصولات، پایین بودن خدمات و زیرساخت ها، سو مدیریت در بخش گردشگری و عدم حمایت از بافندگان فرش) و آسیب های اجتماعی (مهاجرت، مشارکت پایین مردم در امور روستا، پایین بودن سطح سواد بویژه زنان، مطالبه گر نبودن مردم و آسیب های ناشی از شبکه های اجتماعی) خود را نشان داده است.

Keywords:

آسیب پذیری , سکونتگاه های روستای , دگرگونی های مکانی &ndash , فضایی , تحلیل محتوا , ناحیه تکاب