بررسی نقش مشارکت مردمی در افزایش تاب آوری اجتماعی سکونتگاه های غیررسمی در برابر پاندمی کووید ۱۹(مطالعه موردی: محلات اسکان غیررسمی شهر زنجان)

هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین مشارکت عمومی در افزایش تاب آوری اجتماعی سکونتگاه های غیررسمی در برابر همه گیری کووید ۱۹ در زنجان است. روش تحقیق: پژوهش حاضر ازنظر هدف از نوع کاربردی و ازنظر ماهیت و روش پژوهش از نوع ترکیبی کیفی-کمی است. گردآوری داده ها بر اساس روش پیمایشی تخصصی و اسنادی بوده است. حجم نمونه شامل ۱۵ نفر از کارشناسان دانشگاه ها و مراکز پژوهشی میباشد. از روش نمونه گیری هدفمند و برای پردازش داده ها از مدل تحلیل معادلات ساختاری و روش تحلیل مسیر در نرم افزار PLS استفاده شد. یافته/ نتایج: یافته ها حاکی از آن است که از میان شاخص های تعامل اجتماعی، گرایش به برقراری ارتباط از طریق فضای مجازی بهعنوان مهمترین متغیر شناسایی شد. ضریب تعیین متغیر «نقش مشارکت اجتماعی» بر متغیر «تاب آوری اجتماعی در برابر بیماری های کووید۱۹» «۰/۸۵۳» بهدست آمد. به این معنی که ۸۵ درصد از تغییرات متغیر وابسته (تاب آوری) با ۴ متغیر مستقل (اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی، پیوند اجتماعی و تعامل اجتماعی) تبیین می شود.نتیجه گیری: بنابراین، هر چهار متغیر مستقل پژوهشی توانسته اند بهطور همزمان بیش از ۷۰ درصد از متغیرهای وابسته را تبیین کرده و تاب آوری را از طریق ۱۷ معیار تعریف شده در رابطه با یکدیگر تحت تاثیر قرار دهند. ۱۵ درصد باقیمانده از عوامل دیگری که بهطور غیرمستقیم بر تاب آوری تاثیر می گذارند و بر متغیر وابسته تحقیق تاثیر میگذارند، بهدست میآید. درنهایت میتوان گفت محله های آسیب پذیر زنجان به موازات استفاده از مشارکت و درنتیجه ارتقای تاب آوری اجتماعی، اثرات پاندمی کووید۱۹ را تعدیل می کنند.

Keywords:

مشارکت مردمی , تاب آوری اجتماعی , سکونتگاه های غیررسمی , پاندمی کووید ۱۹