مطالعه وضعیت فضاهای شهری بر اساس رویکرد امنیت محیطی (مطالعه موردی: پارک خلدبرین شیراز)

فضاهای سبز و پارک ها از عوامل موثر بر پایداری اجتماعی شهرها می باشند که وجود آن ها برای بقای زندگی شهرها ضرورت دارد. اما عواملی چون مکانیابی نامناسب، مشکلات ایمنی و امنیت و… باعث نارضایتی استفادهکنندگان و به تبع آن کاهش استفاده از این گونه فضاها می شود. یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کیفیت پارک ها، امنیت می باشد. بدین منظور پژوهش حاضر به بررسی امنیت محیطی در پارک خلدبرین شهر شیراز پرداخته است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و پیمایشی می باشد. تعداد پرسش نامه از طریق فرمول کوکران ۱۵۰ به دست آمد. و به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار، spss بهره گرفته شده است. بدین منظور از آزمون t تک نمونه ای استفاده گردید. با توجه به نتایج آزمون t تک نمونه ای می توان به این نتیجه رسید که پارک خلدبرین از لحاظ شاخص کلی امنیت (مجموع زیر شاخص احساس امنیت و عدم احساس امنیت)، بالاتر از میزان Test Value (میانگین) است و همچنین سطح معناداری در این ۹۹% می باشد. بنابراین پارک خلدبرین از نظر ویژگی احساس امنیت در حد خوبی است.

Keywords:

امنیت محیطی , پارک ها , فضاهای شهری , پارک خلدبرین شیراز