تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر ارتقای سلامت روان نوجوانان بزهکار مستقر در کانون اصلاح و تربیت استان بوشهر

این پژوهش از نوع مطالعات تجربی است که هدف کلی آن تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی برای ارتقاء سلامت روان می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه نوجوانان مستقردر کانون اصلاح و تربیت شهر بوشهر بوده که به روش تصادفی ساده تعداد ۳۲ نفر از آنان به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. از بین نمونه انتخاب شده گروه های مورد مطالعه تحت عناوین گروه آزمایش به اندازه ۱۶ نفر و گروه کنترل به حجم ۱۶ نفر تعیین و برای انجام عملیات پژوهشی آماده شدند. ابزار اندازه گیری برای تعیین وضعیت سلامت روان گروه های مورد مطالعه پرسشنامه سلامت عمومی GHQ بوده که نمونه ای از آن پیوست می باشد. در این مطالعه قبل از شروع مداخلات از تمام اعضای هر دو گروه آزمون GHQ به عمل آمد و نتایج در برگه های ویژه ای ثبت شدند. پس از اجرای آزمون GHQ و تعیین سطح سلامت روان اعضای گروه های آزمایش و کنترل، مداخلات (آموزش گروهی مهارت های زندگی) برای گروه آزمایش و پلاسبو (اجرای دوره آموزش تغذیه صحیح) برای گروه کنترل انجام گردید. بر اساس یافته های به دست آمده، تفاوت بین میانگین نمرات پیش آزمون با پس آزمون در گروه آزمایش پس از مداخلات، معنی دار بوده (۰۰۱/۰=P) و همچنین این وضعیت در مقایسه بین میانگین نمرات پس آزمون هر دو گروه نیز معنی دار بوده است (۰۰۲/۰=P).

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , سلامت روان , نوجوانان بزهکار