ته لنجی یا شبه قاچاق و پیامدهای آن در استان بوشهر

دست اندرکاران قاچاق کالا برای دست یابی به اهداف خود، مسیرها و روش های گوناگونی را انتخاب می کنند. یکی از این مسیرهای مهم، مسیر دریایی است. استفاده از لنج که اصلی ترین وسیله حمل کالا در این مسیر آبی است ، خرید و بارگیری و انتقال کالا از کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس و ورود آن به نام ته لنجی، هم اکنون از مرسوم ترین روش های برای ورود کالاست. در این روش، کالا به نام ته لنجی، بدون اظهار واقعی و کنترل های لازم و بدون ارزیابی دقیق و پرداخت عوارض گمرکی و سود بازرگانی، از مسیری امن و در مرعی و منظر ماموران دولتی، وارد کشور می شود. این شیوه، قانونی نیست و با وجود غیر قانونی بودن و مخالفت برخی از دستگاه های متولی امر مبارزه با قاچاق به استفاده از آن، همچنان به عنوان اصلی ترین راه برای ورود کالا، رواج دارد و تلاش های انجام شده برای مقابله و اعمال محدودیت هم تا کنون به نتایج پذیرفتنی و مفیدی نرسیده است از این رو، این شیوه همچنان راهی آسان و شگردی کم هزینه و بی خطر برای ارتکاب پدیده ای محرمانه که همان ورود کالا بدون پرداخت عوارض به کشور است، می باشد. در این مقاله، ضمن تشریح نظریه های مختلف در خصوص قاچاق، دلایل رواج ته لنجی و پیامدهای آن، راهکارهایی عملی جهت مقابله با این پدیده در کوتاه مدت و بلندمدت ارائه شده است.

ته لنجی یا شبه قاچاق و پیامدهای آن در استان بوشهر Keywords:

لنج , ته لنجی , قاچاق کالا , شبه قاچاق , جرم